تدوین و بررسی اثربخشی الگوی ترکیبی فرد محور و سازمان محور بر فرسودگی شغلی در کارکنان شرکت فولاد مبارکه اصفهان

چکیده برخلاف رشد سریع مطالعات اختصاص یافته به سازه فرسودگی شغلی در سازمان ها، تحقیقات نسبتاً کمی به تدوین راهکارهایی برای کاهش فرسودگی شغلی پرداخته اند. هدف اصلی مرحله اول پژوهش حاضر بررسی روابط و ارائه مدلی در مورد متغیرهای مرتبط با فرسودگی شغلی در شرکت فولاد مبارکه اصفهان بود. در مرحله دوم پژوهش نیز، براساس نتایج مرحله قبلی مداخله ای تدوین و اثربخشی آن بررسی شد. جامعه آماری همه کارکنان دارای مدرک دیپلم و دیپلم به بالا در شرکت فولاد مبارکه بود. در مرحله اول پژوهش، 300 نفر بصورت تصادفی براساس روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی از نواحی مختلف انتخاب شدند. در مرحله دوم پژوهش نیز از جامعه آماری 40 نفر بصورت تصادفی براساس روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایشی بصورت تصادفی جایابی شدند. داده ها بوسیله پرسشنامه های گرانباری شغلی، شفافیت نقش، تعارضات کار-خانواده، حس هدفمندی سازمانی، ادراک انصاف، استرس شغلی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی، تمایل ترک شغل و فرسودگی شغلی مسلش جمع آوری شد. نتایج مرحله اول پژوهش نشان داد که گرانباری شغلی، تعارضات کار-خانواده و شفافیت نقش با میانجیگری استرس فرسودگی شغلی را پیش بینی، و فرسودگی شغلی نیز تمایل ترک شغل، رضایت شغلی و تعهد سازمانی را پیش بینی می کنند. نتایج مرحله دوم پژوهش نیز نشان داد که اثربخشی مداخله در کاهش استرس، خستگی هیجانی، شخصیت زدایی و عدم انصاف تأیید شد. همچنین، کاربرد یافته های پژوهش حاضر برای مداخله های پیشگیرانه و پژوهش های آینده در راستای مقابله با فرسودگی شغلی مورد بحث قرار گرفت.